Sábado, 28 de octubre: Este sábado se celebra en el municipio Osasun jaia, así que se anula la salida habitual para tomar parte en el festejo mencionado. Pincha en este enlace para obtener más información.

Larunbata, urriak 28: Larunbat honetan Osasun jaia ospatuko dugu, beraz, egin ohi den ibilbidea bertan behera utziko dugu ekintza honetan parte hartzeko. Esteka honetan informazio zehatzago izango duzu

Aurreko urteetan bezala, Erandioko Txirrindulari Elkarteak (ETE-k) berriro ere parte hartu du Erandioko Udalak antolatzen duen Osasun jaian. Zenbait bizikleta jarri ditugu haurrek zenbat watio mugitzen dituzten jakinarazteko. Beheko argazkian ikusten dugun bezala nahiko ondo pasatu dute!! Hurrengo urtean ere izango gara eskarmendua ezin hobea izan delako.



Domingo, 22 de octubre: Saldremos a las 9:00 y la hora estimada de llegada serán las 13:30. El recorrido pensado es el siguiente: Erandio, Zorroza, Gordexola, Retes de Llanteno, Añes, Peña Ángulo, Refugio (avi), Sodupe, «Col del jamón» (premio), Zorroza, Erandio. Total: 100km ; Desnivel: 1050m.

Igandea, urriak 22: Erandiotik 9:00-etan atera eta 13:30-ean etxeratuko gara. Pentsatuta dagoen ibilbidea hauxe da: Erandio, Zorroza, Gordexola, Retes de Llanteno, Añes, Peña Angulo, Refugio (hornidura), Sodupe, «Col del jamón» (saria), Zorroza, Erandio Guztira: 100km ; Desnibela: 1050m. 

Cambio de horario tanto a nivel estatal como en la hora de salida. Eso si, esa hora de más no hace que nuestro compañero Flores llegue a la hora; las tradiciones están para mantenerlas.
Así que Flores se pierde la foto de salida en la cual también faltan Iñigo, Fernando e Ibai. Este último no sabemos porque no se suma a este gran día en el que todos los nuevos kotes exceptuando él y Pereda, al que disculpamos ya que todavía no ha podido coger ropa, estrenan nuestra equipación, así que cuando nos juntamos con Iñigo que nos espera en el Euskalduna también con su nueva equipación, solo tenemos a tres que desentonan en una grupeta que parece profesional, Ibai, Pereda y Mikel. Mikel no es miembro del club pero nos esta acompañando en algunas salidas últimamente.
Cogemos rumbo hacia Artzeniaga una grupeta de unos 23 kotes, cuando de repente nos cruzamos en direcciones contraria con Fernando luciendo nuevo casco aerodinamico. No sabemos si va o viene, o viene o va, la verdad que no sabemos nada ya que en cuanto se suma a nosotros nos reprocha el bajo ritmo que llevamos (y se supone que esta en fase de recuperación tras su parón por lesión, pero esta claro que Fernando no sabe o no puede ir a ritmo de grupeta).
Poco a poco nos vamos acercando al desvío para Añes yendo toda la grupeta unida. La verdad es que tendremos que mirar esto para próximas salidas ya que un numero tan alto de ciclistas al final mas que aportarnos seguridad hace que los adelantamientos de los coches se conviertan en mas peligrosos.
Cuando nos acercamos al desvío ya se va hablando de los que haremos la subida hacia Peña Ángulo por Añes y los que irán por Artzeniaga. Hacía Añes nos quedamos unos 12 kotes que disfrutamos de la preciosa carretera que nos llevará hasta casi el final de peña angulo. En el transcurso de la subida a mí y a Miguel rural boy nos alcanza Purito, otro con el que tendremos que hablar para que se sume al club y a lucir nuestros colores, que sube a buen ritmo y eso que ha salido mas tarde. Por delante ni idea de lo que pasa y por detrás tampoco pero que mas da, esta carretera es para disfrutar de su belleza, un recorrido que nos deja a un par de km del final de peña ángulo. Subimos hasta el túnel y los nuevos lo cruzan no sé muy bien para qué, ya que al otro lado no ha cambiado nada, jejeje. Subiendo las ultimas rampas de Peña Ángulo nos cruzamos con Fernando y su nuevo casco que baja. No sabemos nada; si ha subido una o dos veces ya que no nos acompañó por Añes, sino que fue por artzeniaga.
Una vez arriba tomamos la foto de rigor a la que se suma Santi que también fue por Artzeniaga.
Bajamos a buen ritmo hacía el refugio con ganas de café y allí nos juntamos con los que decidieron no subir hasta arriba de peña angulo. La sorpresa es que los que vinieron por Artzeniaga ya habían salido.
La verdad es que una pena no habernos juntados pero dada la velocidad a la que se vuelve desde el refugio igual mejor, porque una grupeta de casi 25 ciclistas por esas carreteras a esa velocidad puede ser peligroso.
Bueno comentar que Santi, Fernando y Rubén salen antes diciendo «nos cojeis que vamos despacio». Yo los despacios de algunos no sé como son porque nosotros vamos muy rápido y hasta Zorroza no les hemos echado mano.
Ya en Bilbao nos despedimos de los «Rural boys» y de Mikel. El resto vamos para casa con ganas de llegar después de una preciosa ruta y una vuelta a ritmo de locura en la que cada relevo era un poco mas rápido. Eso sí, manteniendo todo el rato el grupo unido exceptuando en el «Col del Jamón» donde la victoria se la llevaron primero Oscar y luego Jabi Bec. Hay quien dice que no estaban, pero no es cierto. Ellos siempre están, aunque sea en espíritu.
Damos por acabada la salida. Eso sí, tenemos cosas importantes que tratar. Por una parte, parece que Ibai se ha creído que es Mikel y eso es inadmisible así que habrá que tomar cartas en el asunto. Además un abrazo para Mikel que fue «cazado» por un coche esta semana y no contaremos con su presencia en un tiempo. Por otra parte, tendremos que ver como gestionar esta nueva situación, en la que estamos tantos kotes que en cada salida tendríamos que montar una marcha cicloturista.
Y no quiero acabar esta crónica sin recordar la labor de los kotes que este sábado estuvieron dando el callo en el «Osasun Eguna», haciendo que nuestro club este presente en las actividades de nuestro municipio, lo cual es fundamental. Y también mencionar a nuestro representante en el campeonato nacional de médicos en Alicante; Atxutegi sabemos que podías haber ganado una medalla pero te debes a la idiosincrasia propia de Erandioko Txirrindularien Elkartea que impide que ninguno de sus miembros destaque. De hecho, podemos ganar lo que queramos pero no estamos aquí por eso, lo que nos mueve es disfrutar del verdadero ciclismo.
Gora Erandioko Txirrindulari Elkartea y cuidado que a alguno igual se le aplica el 155.
Hasta aquí este humilde cronista. Un placer pedalear con vosotros.
Igor