Sábado, 8 de abril: Saldremos a las 8:00 y la hora estimada de llegada serán las 13:00. El recorrido pensado es el siguiente: Erandio, Puente Colgante, Zierbena, Muskiz, El Haya, Saltacaballos, Castro-Urdiales, Islares, Pontarron, Trebuesto, La Capitana (avi), El Peso, La Herbosa, Zalla, «Col del jamón», Zorroza, Erandio. Total: 110 km ; Desnivel: 1200mNota: se mantiene la salida de las 8:30 para los que quieran ir a Gerekiz.  

Larunbata, apirilak 8: Erandiotik 8:00-etan atera eta 13:00-ean etxean izango gara. Hauxe da egingo dugun ibilbidea: Erandio, Bizkaiko Zubia, Zierbena, Muskiz, El Haya, Saltacaballos, Castro-Urdiales, Islares, Pontarron, Trebuesto, La Capitana (hornidura), El Peso, La Herbosa, Zalla, «Col del jamón», Zorroza, Erandio. Guztira: 110 km ; Desnibela: 1200m Oharra: Ez bazaude oraindik sasoi onean jarraituko dugu 8:30etan ateratzen Gerekizeraino joateko.

El Haya – Saltacaballos – El Peso – La Herbosa

A la hora señalada nos hemos juntado 9 txirrindularis en el embarcadero de Erandio con ánimo de realizar la etapa señalada. Cabe comentar que hemos tenido entre nosotros a Javi, el ciclista que vino con nosotros a Peña Angulo y que esperamos que haya disfrutado y repita en más ocasiones. En el Puente Colgante hemos recogido a nuestro querido José Ignacio y hemos puesto rumbo a Muskiz, donde nos hemos encontrado con Fernando que ya llevaba una hora por ahí comprobando que su nueva luz se ve bien en las rampas de Humaran. Le hemos dado la idea de que la podía haber probado en una habitación a oscuras, pero parece que no debe ser lo mismo 😉 Retomando la historia, cómo a este último integrante de la grupeta le parecía que el ritmo de José Ignacio era relativamente bajo y «hacía caravana», en el bidegorri que circunda Petronor se ha puesto a tirar y, en un corto período de tiempo para el gusto del que suscribe, nos hemos plantado en El Haya, primera dificultad montañosa del día. Rápida bajada y vuelta a dar a los pedales con brío para afrontar la segunda dificultad, Saltacaballos. Aquí el viento se hacía notar en algún momento con fuertes rachas, así que había que optar por ir en el grupo sufriendo por el ritmo impuesto para evitarlo o subir más desahogado pero combatiendo contra él. Los puntos de este puerto se los ha llevado justamente Fernando. Otra rápida bajada hasta Mioño y rumbo a Castro-Urdiales. En la carretera que une esta población con El Pontarrón volverá a tocar luchar contra el viento y se nos unirá otro Kote, Moi, que aprovechará nuestro paso por sus tierras para ciclar con nosotros. Subida a ritmillo hasta La Capitana, lugar donde habíamos fijado de antemano nuestro avituallamiento y en el que nos abandonará Kerman ya que tenía prisa por llegar a casa. Después del más que merecido descanso, volvemos a las bicicletas y con las piernas un tanto frías nos enfrentamos al Peso primeramente y a La Herbosa a continuación. Entre ambas dificultades montañosas Vicen y Moi se despiden del grupo poniendo rumbo cada uno a su casa por Artzentales. Después de coronar la última dificultad del día, bajaremos rápidamente a Zalla y de la mano de Ramón, mejor dicho de la rueda de Ramón, los kotes restantes nos hemos presentado en Sodupe en un visto y no visto. En este tramo donde hemos ido en fila de a uno ha habido poca conversación. Es más, diría que solamente ha habido ésta:

Maisu: Chicos, habrá que darle algún relevo a Ramón.

Todos: No!!

Maisu: Vale 😉

En el col del Jamón no ha habido sorpresa, ya que se lo ha llevado de calle José Ignacio, aunque hay que reconocer que no ha sido Ibérico de bellota por la poca competitividad que se le ha presentado. Habrá que ver que pasa mañana donde hay puntos en juego!! Rápido regreso a Zorroza, y después de despedirnos en Bilbao de nuestro nuevo amigo Javi, nos hemos presentado en Erandio en un abrir y cerrar de ojos. Despedida de Floren, único representante en esta salida del «barrio alto» de nuestro querido pueblo y a disfrutar del merecido “cafecito” en la terraza de costumbre relatando las vicisitudes de la jornada.       (Maisu)


Domingo, 9 de abril: Saldremos a las 8:30 y la hora estimada de llegada serán las 13:15. El recorrido pensado es el siguiente: Erandio, Zorroza, Trapagaran, puerto La Reineta, La Arboleda, Peñas Negras, Sangroniz, Sopuerta  (avi), puerto San Esteban, bajar Humaran, «Col del jamón» (premio especial), Zorroza, Erandio. Total: 90 km ; Desnivel: 1000m        

Igandea, apirilak 9: Erandiotik 8:30-etan atera eta 13:15-ean etxeratuko gara. Pentsatuta dagoen ibilbidea hauxe da: Erandio, Zorroza, Trapagaran, La Reineta mendatea, La Arboleda, Peñas Negras, Sangroniz,  Sopuerta (hornidura), San Esteban mendatea, Humaran jaitsi, «Col del jamón» (sari nagusia), Zorroza, Erandio. Guztira: 90km ; Desnibela: 1000m

 

Saludos a todos,

Pues si, que me veo en las lides de tener que cumplir con lo acordado, después de un par de «cafés» del presi-diario y del presi-electrónico; este es el resumen de lo acaecido este pasado domingo de autos.

Nos reunimos un considerable número de adeptos a la bicicleta en el lugar de costumbre; cuando llegamos a contar 14 unidades y 5 minutos sobre la hora establecida, nos pusimos en marcha; y hasta aquí la crónica de la etapa, paseito o vueltón como resultó para mi caso; el resto no versa mucho más allá  de un repetitivo paisaje de gemelos, culos y rueda delantera, con pequeñas alteraciones en el orden pero sin cambiar la imagen; así que hasta aquí la crónica del domingo.

Dejando a un lado las coñas malas, fue un gran domingo acompañado de un tiempo espléndido y de un insuperable grupo de compañeros, al que en las cuestas de la Reineta lastré en exceso con una buena minutada; pero el esfuerzo tuvo una gran recompensa, las vistas; es de lo que más pude disfrutar a los muy pocos Km/hr que se subia el monte minero por excelencia; tanto me deleité con las vistas, que Inistol bajó unas cuantas curvas para ver si seguía con vida. Poco a poco, si si, y tan poco a poco.

Salvada esta dificultad nos fuimos hacia Sopuerta pasando por peñas negras por una ruta bastante amable con las maltrechas piernas después de la subidita, en el que disfrutamos también del paisaje, tanto, como para hacernos desmontar e inmortalizarnos con una instantánea.

Después de nuestro merecido avituallamiento en Sopuerta, (Ramón Simeone y su escudero el Mono Burgos, un poco antes que el resto) nos volvimos a Erandio pasando el Alto de Humaran para lanzarnos de lleno a por el Jamón como suele ser habitual, en ese tramo, a un buen ritmo, del qué estoy seguro que podía haber sido más alto, de lo qué ya fue para este escribano.

Un gran domingo, buscando en el baúl de los recuerdos.

Grande ETE.

Gracias a todos.